21.3.13
yoksa siz yardımetmediklerimdenmisiniz :)
Ben 30 oldum olalı bloğumun kapılarını aralamamışım :)
Aralık sonrası doğum günümü kutladığım; o dönemde yeni açılan Ataköy Marina'daki mekanın elinden tuttum; açıldığı mevsimden sebep emekliyodu, yürütmeye çalıştım sonra ben koşarak uzaklaştım :)
Koştum; niye mi?
Çünkü geceleri photoshop, illustrator vs. ile uğraşmaktan ve gündüzleri de afiş - el ilanı - organizasyon fikirleriyle ilgili kafa patlatmaktan ve en son menüyü hazırlamaktaki çabamı, listeyi defalarca fiyat ve içerik olarak incelediğimizi hatırlıyorum da vah ki ne vah yaşlanmaya başladığımı farkettim.
Ha bir de 'gerçekten' karşılık beklemeden yaptığım yardımlarım; hem gece gündüz çalışan ağır işçi hem müşteri olmam dış seslerce 'yardım'ın kelime anlamını uygulamalı olarak hiç bilememiş olmalarından olsa gerek 'neden, neden, neden, neden yardım etsin' sorularıyla şizofrenik bir hal almaya başlamıştı :)
Neden olacak? İsrail'le ortaklaşa yürüttüğümüz bir plandı bu! Marina'dan denize açılacak ve aynı Kaptan su içecektik Amerika'yla :)
Kimseyi delirtmek istemeyiz, kimseyi tercih yapmak zorunda bırakmayız biz ailecenek; biz tercih yaparız!
Ve tercihimizi yaptık artık orada değiliz.
Gecce.com'da İstanbul, Bodrum ve Çeşme genelindeki binlerce restoran - bar ve ayrıcalıklı yüzlerce mekanın bizzat 'mekan editörlüğü' ve 'eğlence danışmanlığı'nı yapmış olmamın bilgi birikimiyle atladım yardıma...
Ya millet artık sokakta son nefesini veren hayvanı bırakın, 'insan'a yardım etmemek için yanından hızla geçerken benim bu 'yardım' çabam nedir?!
Bundan böyle; 'ben bilmem beyim bilir'!
Hukuktan anlamam, mekancılık bilmem, çocuk bakımını hiççç beceremem, yemek yapamam, çok konuşmam, kimseye karışmam! Koyunlar kendi bacağından asıla! Ben niye bacak bacak üstüne atmaya çalışırım ki :)
7.1.13
o tuz bu tuz!
Tuzlu yemek yemeyi severim!
Tadına bakmadan koyuveririm hemen; 'önyargılıyım' evet :)
Bahsediceklerim o tuz, bu tuzdan ziyade, yeni yaşım nam-i diğer 'otuz' ile ilgili!!!
Yani açıkçası otuz diyesim yok, sanki kafamın üstüne biri oturdu, ağırlaştım birden!?!
Ben 'iyi ki doğdum' geçen hafta ama maalesef otuz oldum :)
'Çocuk da yaparım kariyerde, gördün mü 25 oldum' şarkısını söyleyerek doğum günümü kutladığım sıralarda henüz 25'e bile ulaşamamış 23'lerdeydim oysa ki!!
Her neyse olan oldu otuz oldum!
ama şöyle de bişey var 'iyi ki doğdum' diyebileceğim tatlılıkta bir doğum günü kutlamasıyla girdim otuzumu butuzuma :)
Çarşamba günü doğumgünümmüş; unutmuşum :)
Daha doğrusu bu aralardoğum günüm biliyorum ama hafif şiddetli bunamam sayesinde günleri değil ancak ayları takip edebilmekteyim:)
Benim sürpriz yapmak için can atan ama sürpriz yapmayı pek beceremeyen eşim benzerim Hasom gene düşmüş sürpriz peşine...
Nerden mi öğrendim; doğum günümü yapmak istediği yerin sahibi arkadaşlarımızın yanlışlıkla! sürprizi ağzından kaçırmasıyla :)
Başbaşa olmayacağımızı tahmin edebildim sadece, detayları merakla bekliyordum!
Arkadaşlarımı davet etmek Sinem'den, pastam Gözde'denmiş bayıldım bayıldım!!
Sinem ve Gözde bir olmuş, öyle bir hikayeli pasta yapmışlar ki!!!
Hayatım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti, sonra da hepimizin midesinden :)
Blog'um, uzuun yıllar çalıştığım gecce.com, okuduğum bölüm, sevdiğim herşey ve çekirdek ailemin fotoğraflarıyla süslü şahane ötesi bi pastaydı en büyük sürpriz!!
Dakikalarca ağzım açık pastayı izlediğimi çekilen fotoğraflardan gördüm sonra; ah keşke kapayıverseymişim ağzımı bi aralık :)))
İnce düşünen, beni düşünen, bilen, önemseyen arkadaşlarım oldukça etrafımda ahhhh şimdi gözüm yaşarmasın da n'olsun!
kısa bi ara.. :)
Ne diyodum; seviyorum işte yolu benden geçen herkesi! :)
5.1.13
o tuz'uma şeker kattı!!!
Otuzuma 40 gün 40 gece kutlamayla girdim gibi gibi oldu :)
Sabah uyandım; Haso'dan 1 telefon 'şirketle ilgili kargoyla belgeler gelicek, imzalaman lazım,evden çıkma'
E ama bugün benim doğum günüm; Simsim'le gezicez, hazırlanıcaz falan filan...
Arıyorum; 'nerde bu kargocu, ne imzası bu' ama bi yandan da anlıyorum da anlamamazlığa geliyorum; ya çiçek gelicek eve ya başka bi sürpriz!
Bu arada kardeşim, karındaşımdan telefon yok hala; bu işte bi gariplik var diyorum.
ama aklıma da gelmiyor da değil; Duygu öyle ince düşünen, ayrıntılara dikkat eden ve sevgilim gibi her an sürpriz yapabilen bi karındaş :)
Çoğu huyumuz, özelliğimiz hatta tipimiz benziyor ama ayrıldığımız bi nokta var;
Ben de ince düşünürüm, herkesi mutlu ediyim isterim ama uygulamaya geçiremem!
şu 10 dakikalık hafızamla aklımda ne doğum günleri kalır, ne çayı şekersiz içenle, sakarin kullananı hatırlar da 'bu senin' diyebilirim!
ne de söylenenleri hatırlar onların üstüne sürpriz yapabilirim :)
İşte karındaşım herşeyi hafızasında tutar ve sürprizleri asla atlamaz :)
ve doğum günü sabahında da öyle oldu!
Beklenen kargodan şekerler çıktı!
Kapı çaldı, açtım..
Asansörün kapısı bi türlü açılmayınca;
Minik şekerim Elis kucağında, bi elinde de minik bi pastayı yakmaya çalışırken sürprizini tahmin ettiğim Duygu'yu yakaladım merakla asansör kapısını açınca :)
Taaaaa Kurtköy'den Bakırköy'e bebesiyle gelmiş bi de mumu yakıcakmış, maytaplarla giricekmiş bak bak bak :))
Sevgili Dut'um; iyisi, güzelsin de böyle sürprizlere çok alıştırırsan şımartıyosun, şımarık bi kardeşin olucak zaten şımarığım fazlası olursa hiç çekilmem :)
ama sen her halimi çekersin eminim! :)))
Luv u!!
Sabah uyandım; Haso'dan 1 telefon 'şirketle ilgili kargoyla belgeler gelicek, imzalaman lazım,evden çıkma'
E ama bugün benim doğum günüm; Simsim'le gezicez, hazırlanıcaz falan filan...
Arıyorum; 'nerde bu kargocu, ne imzası bu' ama bi yandan da anlıyorum da anlamamazlığa geliyorum; ya çiçek gelicek eve ya başka bi sürpriz!
Bu arada kardeşim, karındaşımdan telefon yok hala; bu işte bi gariplik var diyorum.
ama aklıma da gelmiyor da değil; Duygu öyle ince düşünen, ayrıntılara dikkat eden ve sevgilim gibi her an sürpriz yapabilen bi karındaş :)
Çoğu huyumuz, özelliğimiz hatta tipimiz benziyor ama ayrıldığımız bi nokta var;
Ben de ince düşünürüm, herkesi mutlu ediyim isterim ama uygulamaya geçiremem!
şu 10 dakikalık hafızamla aklımda ne doğum günleri kalır, ne çayı şekersiz içenle, sakarin kullananı hatırlar da 'bu senin' diyebilirim!
ne de söylenenleri hatırlar onların üstüne sürpriz yapabilirim :)
İşte karındaşım herşeyi hafızasında tutar ve sürprizleri asla atlamaz :)
ve doğum günü sabahında da öyle oldu!
Beklenen kargodan şekerler çıktı!
Kapı çaldı, açtım..
Asansörün kapısı bi türlü açılmayınca;
Minik şekerim Elis kucağında, bi elinde de minik bi pastayı yakmaya çalışırken sürprizini tahmin ettiğim Duygu'yu yakaladım merakla asansör kapısını açınca :)
Taaaaa Kurtköy'den Bakırköy'e bebesiyle gelmiş bi de mumu yakıcakmış, maytaplarla giricekmiş bak bak bak :))
Sevgili Dut'um; iyisi, güzelsin de böyle sürprizlere çok alıştırırsan şımartıyosun, şımarık bi kardeşin olucak zaten şımarığım fazlası olursa hiç çekilmem :)
ama sen her halimi çekersin eminim! :)))
Luv u!!
29.12.12
Komşu, kanki, yol arkadaşi, gezme yandaşı; Siiiiii!
Bazen uzak olan yakın, yakın olan uzak olur.
Herkes kendi tercih eder; ben akışına bırakırım, ısrar etmem!
Ben sevdiklerim hep yanımda olsun isterim, belki tek kötü yanım 'benim için doğru olanın eleştirilmesine' razı olmamamdır.
Doğrum doğrudur. Tabi hatalar da insanlar içindir. Hatalıysam mutlaka alttan alırım asla susmam, kaçmam, akışına bırakmam... Hatam yoksa ya çok fena konuşurum ya da susarım, yormam kendimi...
Neyse işte;
1 Sii'miz var bizim.
Komşu kızı!
O Avustralya'dayken Simsim doğdu, ben kötü zamanlar geçirdim ve artık Simsim ayaklanmaya başladığı sırada 1 sabah Simre'yi görüp sevmek için kapıyı çaldı.
Fotoğraflarından takip etmiş, bayılmış ve gerçeğini; hem de terrible 2'lu gerçeğini görmek istemiş!
Geliş o geliş...
Krizlerimizin üstesinden gelen,
Giydirip elimden alan, gezmelere çıkaran,
İlk kez sirk'e götüren,
Restoranlarda uslu uslu yanında oturtan,
Ateşlendiğinde saatlerce kollarında uyutan,
Yalnız kaldığında yatağına alan,
Uyurken ateşini farkedip bizi oyun masalarından kaldıran,
Gece çişlerine kaldırabileyim diye saatini kuran,
Kimi zaman bizde kalıp bizzat çişini yaptıran,
Moralimiz bozuk olduğunda şarabıma meyve suyu katıp şekerlendiren,
Kafamıza estiğinde SİMSİTSİİ olarak yollara düşen,
Sırf havası güzel Çamlıdere diye bi yerden dağ evi kiraladığımda %500 uyum sağlayıp ertesi gün bavulunu hazırlayan,
Ankara'ya, Safranbolu'ya, Amasra'ya uzun yol şoförlüğü yapan,
Ben varken Haso hariç kimsenin araba kullanmasından haz etmediğim halde anahtarı sürekli eline tutuşturduğum,
Dağ evinde odun sobası, mangal, şömine yakan ve yakarken alkol diye benim parfümümü kullanan,
Hayatında hiç dolma sarmadığını söyleyip kalem gibi dolmalar saran,
Kıbrıs'a mı gitsek dememe kalmadan havaalanında 'kimliksiz' hazır bekleyen,
Zar zor uçağa yetişip vardığımız Kıbrıs'ta 'otel' ayarlamadan giden(hem de elimizde çocukla :))
Havaalanı çıkışında Noah's Ark'a karar verip, transfer minibüsüne atlayan,
Sırayla Simsim'i oyalayıp Casino'da paralar kazanan,
ve ve veeeeeee Onur Air'e ait uçağımızın düşme tehlikesi atlattığı ve herkesin (özellikle benim) ağladığı anda 'üzülme, kaderimizde böyle ölmek var demek' diye sakin sakin Simre'yle uyumaya devam eden,
Şimdilerde arkadaşlarımızın açtığı Ataköy Marina Benzin'de çokça vakit geçirdiğimiz ve bu gece olduğu gibi sıkılıp da geri döndüğümüzde korku filmi izlediğimiz;
Öncelikle kızımın idolü, kankisi, sakinleştiricisi, çişçisi ve sonrasında da komşum, arkadaşım, doğum günümün sürprizci kahramanı (doğum günü detaylarımı da yazıcam), değerini geç anladığım ve hiç kaybetmek istemediğim Siiiii'miz iyi ki varsın!
Gözün doluyo hemen diyosun ya yine doldu :)
Senin tek rakibin abin Sercan; kanınızda ne varsa (annen hariç:) Simsim ayrı bi aşk duyuyo :)
Mazimiz 6 seneye dayanıyo ama yapışık ikizliğimiz Simsim'in vazgeçilmezi olduğun andan başlıyor!
Simsim'in değerini bilenin değerini bilmek farzdır bana ve Haso'ya :)
Herkes kendi tercih eder; ben akışına bırakırım, ısrar etmem!
Ben sevdiklerim hep yanımda olsun isterim, belki tek kötü yanım 'benim için doğru olanın eleştirilmesine' razı olmamamdır.
Doğrum doğrudur. Tabi hatalar da insanlar içindir. Hatalıysam mutlaka alttan alırım asla susmam, kaçmam, akışına bırakmam... Hatam yoksa ya çok fena konuşurum ya da susarım, yormam kendimi...
Neyse işte;
1 Sii'miz var bizim.
Komşu kızı!
O Avustralya'dayken Simsim doğdu, ben kötü zamanlar geçirdim ve artık Simsim ayaklanmaya başladığı sırada 1 sabah Simre'yi görüp sevmek için kapıyı çaldı.
Fotoğraflarından takip etmiş, bayılmış ve gerçeğini; hem de terrible 2'lu gerçeğini görmek istemiş!
Geliş o geliş...
Krizlerimizin üstesinden gelen,
Giydirip elimden alan, gezmelere çıkaran,
İlk kez sirk'e götüren,
Restoranlarda uslu uslu yanında oturtan,
Ateşlendiğinde saatlerce kollarında uyutan,
Yalnız kaldığında yatağına alan,
Uyurken ateşini farkedip bizi oyun masalarından kaldıran,
Gece çişlerine kaldırabileyim diye saatini kuran,
Kimi zaman bizde kalıp bizzat çişini yaptıran,
Moralimiz bozuk olduğunda şarabıma meyve suyu katıp şekerlendiren,
Kafamıza estiğinde SİMSİTSİİ olarak yollara düşen,
Sırf havası güzel Çamlıdere diye bi yerden dağ evi kiraladığımda %500 uyum sağlayıp ertesi gün bavulunu hazırlayan,
Ankara'ya, Safranbolu'ya, Amasra'ya uzun yol şoförlüğü yapan,
Ben varken Haso hariç kimsenin araba kullanmasından haz etmediğim halde anahtarı sürekli eline tutuşturduğum,
Dağ evinde odun sobası, mangal, şömine yakan ve yakarken alkol diye benim parfümümü kullanan,
Hayatında hiç dolma sarmadığını söyleyip kalem gibi dolmalar saran,
Kıbrıs'a mı gitsek dememe kalmadan havaalanında 'kimliksiz' hazır bekleyen,
Zar zor uçağa yetişip vardığımız Kıbrıs'ta 'otel' ayarlamadan giden(hem de elimizde çocukla :))
Havaalanı çıkışında Noah's Ark'a karar verip, transfer minibüsüne atlayan,
Sırayla Simsim'i oyalayıp Casino'da paralar kazanan,
ve ve veeeeeee Onur Air'e ait uçağımızın düşme tehlikesi atlattığı ve herkesin (özellikle benim) ağladığı anda 'üzülme, kaderimizde böyle ölmek var demek' diye sakin sakin Simre'yle uyumaya devam eden,
Şimdilerde arkadaşlarımızın açtığı Ataköy Marina Benzin'de çokça vakit geçirdiğimiz ve bu gece olduğu gibi sıkılıp da geri döndüğümüzde korku filmi izlediğimiz;
Öncelikle kızımın idolü, kankisi, sakinleştiricisi, çişçisi ve sonrasında da komşum, arkadaşım, doğum günümün sürprizci kahramanı (doğum günü detaylarımı da yazıcam), değerini geç anladığım ve hiç kaybetmek istemediğim Siiiii'miz iyi ki varsın!
Gözün doluyo hemen diyosun ya yine doldu :)
Senin tek rakibin abin Sercan; kanınızda ne varsa (annen hariç:) Simsim ayrı bi aşk duyuyo :)
Mazimiz 6 seneye dayanıyo ama yapışık ikizliğimiz Simsim'in vazgeçilmezi olduğun andan başlıyor!
Simsim'in değerini bilenin değerini bilmek farzdır bana ve Haso'ya :)
Yazılarım çok mu rahatsız edici?!
ve ben geldim! :)
Neler neler oldu haberiniz yok!
En son Yunanistan tatilimizi yazmışım şimdi nerdeyse kayak yapıcaz hala denizde balıkta kalmış bloğumun aklı :)
Hadi bakalım rastgele!
'yaz yaz yaz' diye ısrar edenler, 'başına gelen kötü bi olayı bile çok komik anlatıyosun, takipçiniz' diyenler, benzer olayları yaşayıp bana ulaşanlar ve merak ettiklerini merak üstadına sormak isteyenler için yeniden yazıyorum!
Ha 1 de; benim yazılarımı eleştirenler, bana 'yakıştırmayanlar', içimi fazlaca döktüğümü düşünenler, sansür uygulamamdan yana olanlar, bu satırlarda yer almaktan utandıkları için karalayanlar için ısrarla yazıyorum!
Çünkü anlamadığınız 1 şey var.
Ben yazılarımla çoğu kişiye, özellikle annelere ulaşıyorum.
Bu sayede gittiğim şehirlerde, kafelerde, sokakta avm'lerde sanal ortamdan tanıdığım annelerle biraraya geliyor ve kocccamaaaaaaaaaaan bir aile olarak çocuklarımızla birlikte vakit geçiriyoruz!
Ah ben Ayşe Arman olaydım, görürdüm ya sizi :) Beni reddederdiniz soyunuzdan sopunuzdan kesin :))))
Ben Kenan Erçetingöz ile birlikte profesyonel olarak editörlük yaptım, köşe yazıları yazdım, röportajlar ve reklam yazıları ile tüm Türkiye'ye ulaştım da kimse eleştirmedi de şu küçücük bloğumda yazdıklarım mı rahatsız etti?
Ne yazmışım? Hamile kalmışım, doğurmuşum, emzirememişim, azmetmişim emzirmişim, bir çok kişiye süt anne olmuşum, bir çok anne sütü alamayan bebeğin annesinin moral kaynağı olmuşum ve bunları yaşarken, yazarken neler işitmişim paylaşmışım...
Çok mu rahatsız edici??
18 aya kadar 40 günlükten itibaren naz, kapris ve iftiralarla bir toka parçası bile almayıp, görmedikleri kızıma Haso'yla beraber canımızla dişimizle aslan gibi baktığımız mı?
18 aydan sonra kendimize vakit ayırabilmek adına parayla kızımıza uyurken göz kulak olacak ve benim işlerimi hafifletecek bir 'kalp' bulmamız mı? (nino)
ve 3 yaşına gelmekte olan kuzumuzun kaka saatini bile bilebilecek bilinç ve duyarlılıkla büyütmemiz mi??
Antibiyotik, çikolata ve hazır gıdaya karşı olmamız mı?
Rahatsız edici?
Eminim kızımızı büyütme tarzımız herkese (eleştiren) ve başta anlamayan herkese örnek ama olsun siz eleştirin...
Eleştiri, beğeniden yola çıkarmış :)
Neler neler oldu haberiniz yok!
En son Yunanistan tatilimizi yazmışım şimdi nerdeyse kayak yapıcaz hala denizde balıkta kalmış bloğumun aklı :)
Hadi bakalım rastgele!
'yaz yaz yaz' diye ısrar edenler, 'başına gelen kötü bi olayı bile çok komik anlatıyosun, takipçiniz' diyenler, benzer olayları yaşayıp bana ulaşanlar ve merak ettiklerini merak üstadına sormak isteyenler için yeniden yazıyorum!
Ha 1 de; benim yazılarımı eleştirenler, bana 'yakıştırmayanlar', içimi fazlaca döktüğümü düşünenler, sansür uygulamamdan yana olanlar, bu satırlarda yer almaktan utandıkları için karalayanlar için ısrarla yazıyorum!
Çünkü anlamadığınız 1 şey var.
Ben yazılarımla çoğu kişiye, özellikle annelere ulaşıyorum.
Bu sayede gittiğim şehirlerde, kafelerde, sokakta avm'lerde sanal ortamdan tanıdığım annelerle biraraya geliyor ve kocccamaaaaaaaaaaan bir aile olarak çocuklarımızla birlikte vakit geçiriyoruz!
Ah ben Ayşe Arman olaydım, görürdüm ya sizi :) Beni reddederdiniz soyunuzdan sopunuzdan kesin :))))
Ben Kenan Erçetingöz ile birlikte profesyonel olarak editörlük yaptım, köşe yazıları yazdım, röportajlar ve reklam yazıları ile tüm Türkiye'ye ulaştım da kimse eleştirmedi de şu küçücük bloğumda yazdıklarım mı rahatsız etti?
Ne yazmışım? Hamile kalmışım, doğurmuşum, emzirememişim, azmetmişim emzirmişim, bir çok kişiye süt anne olmuşum, bir çok anne sütü alamayan bebeğin annesinin moral kaynağı olmuşum ve bunları yaşarken, yazarken neler işitmişim paylaşmışım...
Çok mu rahatsız edici??
18 aya kadar 40 günlükten itibaren naz, kapris ve iftiralarla bir toka parçası bile almayıp, görmedikleri kızıma Haso'yla beraber canımızla dişimizle aslan gibi baktığımız mı?
18 aydan sonra kendimize vakit ayırabilmek adına parayla kızımıza uyurken göz kulak olacak ve benim işlerimi hafifletecek bir 'kalp' bulmamız mı? (nino)
ve 3 yaşına gelmekte olan kuzumuzun kaka saatini bile bilebilecek bilinç ve duyarlılıkla büyütmemiz mi??
Antibiyotik, çikolata ve hazır gıdaya karşı olmamız mı?
Rahatsız edici?
Eminim kızımızı büyütme tarzımız herkese (eleştiren) ve başta anlamayan herkese örnek ama olsun siz eleştirin...
Eleştiri, beğeniden yola çıkarmış :)
9.9.12
Yunanistanbul :) 1 Paros Hikayesi :)
Sanırım yarı yunanlıyım!
Seviyorum, bayılıyorum kahkaha atan halkına, kafa rahat siesta'larına, denizine ve yemeklerine!
Bu bayram gezmedik, gitmedik, bilmedik bi ada istedim gitmek için!
Simsim'i de almayacağımızdan risk alabilirdim (ulaşım, konaklama vs :)
Tabi bu riskleri düşünürken 'Haso'nun konforu da eksik olmamalıydı' stresi sardı beni!
O yüzden geniş kapsamlı bi araştırma yaptım!
Önce gemiyle Yunan Adaları'na mı gitsek dedik;
Zamanımız kısıtlıydı 4 gün içine 7 ada sığdıramazdık!
Bi de ben İstanbul ve İzmir çıkışlı tüm Yunan Adaları'nı gördüğüm için gittiğimiz yerlerde Haso'ya hava atıcaktım, adil olmazdı! :)
Bu yüzden başladım araştırmaya;
Hangi adalar varmış, denizi, yemeği, eğlencesi nasılmış :)
Bir gazetecinin yazısında Paros'a denk geldim. Türkler bilmezmiş, Yunan ve İtalyanlar tercih edermiş daha çok!
Hoşuma gitti nedense...
Bayramda Türklerin 'yavrum oraya koşma, dur atlama, hop zıplama, şimdi uyku saati, uyu dediiiim, babası al şunuuuu, yesene oğlum' sözleriyle tatil yapmak istemedim!
Akışına bırakmayı seviyorum!
Çocuğu da tatili de!
Sonra Paros'la ilgili yabancı kaynakları okudum ve giden Türk vardır mutlaka dedim;
veeee Lulu's'u buldum!
Onun yazısını okur okumaz, resimleri görür görmez işte bu dedim!
Siz de okuyun ve siz de gidin derim!
İki türke denk geldik!
Birisi annesi İzmirli, babası Yunan bir kız ama ağırlıklı olarak Yunan :) Türkiye'ye hiç göndermemiş babası... Biz aramızda konuşurken aaaa siz Türk diye atladı maillerimizi aldık nasıl anlaşıcaz bilemiyorum :)
Diğeri de Atv kiraladığımız yerde çalışan Diyarbakır'lı Davut pardon David :) Biz şaşko şaşko bakınırken elimizden tuttu bize en iyi ATV'yi buldu ve resmen tatilimizi planladı sağolsun :)
Hayatımızın en ucuz tatilini yaptık!
Tüm bölgelerde bir sürü otel baktım. Haso konforlu bişeyler isteyince işler arpa sardı! Çünkü lüks ve yeni bulmak çok zor.
Başım döndü, fenalık geçirdim günlerce!
ve iki gün önce Atina'dan bineceğimiz feribotun indirdiği yere yakın herhangi ucuz oteli seçtim delirip!
En azından bu paraya? diye hayrete düşerdik diye düşündüm ve öyle de oldu!
Kaldığımız otel gecelik/2 kişi 17 Euro'ydu! Şok şok şok! Tertemiz ve küçük detaylarla çok sevimli! Balkonundan denize açılan bir kapıyla çıkıveriyosunuz! Plaj hemen yanında! Stella'nın oteli! Öyle sıcak ki! Kendisi işletiyor. İki de kızı var. Bir de yardımcısı makedonya'lı hemşerim Dragi (yarı türkçe dünya meseleleri çözdük, ben uyuyunca Haso'yla içkilerini paylaştılar)
ATV'yle 1 günde tüm adayı gezdik!
Haso pek taraftar değildi Atv'ye! Ya klimalı bi araba ya da motor istedi!
Ama lulu's ATV'yle gezmiş bayıla bayıla anlatmış! ATV'yle ge-zi-le-cek! dedim mi dedim?!? Başıma ne mi geldi? Verdi Haso ATV'yi bana tüm adayı ben sürdüm!!
Başta çok zevkliydi, her koyda denize girdik, çıktık yola devam ettik sonra dedim ki omuzlarım da yansın falan filan derken bağrımı bağrımı yakmışım güneşe doğru giderken! Döndüğümüzden beri ciğer gibi bi bağrım var! :))
Tavsiyeyi kime ederim;
Benim gibi meraklılara, denizi sevenlere, tıka basa balık, ahtapot, midye ve ouza'ya iki kişi 25 Euro verebileceğine inananlara, en pahalısı en iyisidir demeyene, kısacası biraz macera arayan ve gezmeyi sevenlere!
Rüzgarına dikkat! Hiç terlemedik! Gün boyuna rüzgarlıydı, geceler soğuk.
ve teşekkürler:
Lulu's iyi ki meraklıyım, iyi ki yazısını bulmuşum ve seni tanımışım!
Takipteyim! :)
Seviyorum, bayılıyorum kahkaha atan halkına, kafa rahat siesta'larına, denizine ve yemeklerine!
Bu bayram gezmedik, gitmedik, bilmedik bi ada istedim gitmek için!
Simsim'i de almayacağımızdan risk alabilirdim (ulaşım, konaklama vs :)
Tabi bu riskleri düşünürken 'Haso'nun konforu da eksik olmamalıydı' stresi sardı beni!
O yüzden geniş kapsamlı bi araştırma yaptım!
Önce gemiyle Yunan Adaları'na mı gitsek dedik;
Zamanımız kısıtlıydı 4 gün içine 7 ada sığdıramazdık!
Bi de ben İstanbul ve İzmir çıkışlı tüm Yunan Adaları'nı gördüğüm için gittiğimiz yerlerde Haso'ya hava atıcaktım, adil olmazdı! :)
Bu yüzden başladım araştırmaya;
Hangi adalar varmış, denizi, yemeği, eğlencesi nasılmış :)
Bir gazetecinin yazısında Paros'a denk geldim. Türkler bilmezmiş, Yunan ve İtalyanlar tercih edermiş daha çok!
Hoşuma gitti nedense...
Bayramda Türklerin 'yavrum oraya koşma, dur atlama, hop zıplama, şimdi uyku saati, uyu dediiiim, babası al şunuuuu, yesene oğlum' sözleriyle tatil yapmak istemedim!
Akışına bırakmayı seviyorum!
Çocuğu da tatili de!
Sonra Paros'la ilgili yabancı kaynakları okudum ve giden Türk vardır mutlaka dedim;
veeee Lulu's'u buldum!
Onun yazısını okur okumaz, resimleri görür görmez işte bu dedim!
Siz de okuyun ve siz de gidin derim!
İki türke denk geldik!
Birisi annesi İzmirli, babası Yunan bir kız ama ağırlıklı olarak Yunan :) Türkiye'ye hiç göndermemiş babası... Biz aramızda konuşurken aaaa siz Türk diye atladı maillerimizi aldık nasıl anlaşıcaz bilemiyorum :)
Diğeri de Atv kiraladığımız yerde çalışan Diyarbakır'lı Davut pardon David :) Biz şaşko şaşko bakınırken elimizden tuttu bize en iyi ATV'yi buldu ve resmen tatilimizi planladı sağolsun :)
Hayatımızın en ucuz tatilini yaptık!
Tüm bölgelerde bir sürü otel baktım. Haso konforlu bişeyler isteyince işler arpa sardı! Çünkü lüks ve yeni bulmak çok zor.
Başım döndü, fenalık geçirdim günlerce!
ve iki gün önce Atina'dan bineceğimiz feribotun indirdiği yere yakın herhangi ucuz oteli seçtim delirip!
En azından bu paraya? diye hayrete düşerdik diye düşündüm ve öyle de oldu!
Kaldığımız otel gecelik/2 kişi 17 Euro'ydu! Şok şok şok! Tertemiz ve küçük detaylarla çok sevimli! Balkonundan denize açılan bir kapıyla çıkıveriyosunuz! Plaj hemen yanında! Stella'nın oteli! Öyle sıcak ki! Kendisi işletiyor. İki de kızı var. Bir de yardımcısı makedonya'lı hemşerim Dragi (yarı türkçe dünya meseleleri çözdük, ben uyuyunca Haso'yla içkilerini paylaştılar)
ATV'yle 1 günde tüm adayı gezdik!
Haso pek taraftar değildi Atv'ye! Ya klimalı bi araba ya da motor istedi!
Ama lulu's ATV'yle gezmiş bayıla bayıla anlatmış! ATV'yle ge-zi-le-cek! dedim mi dedim?!? Başıma ne mi geldi? Verdi Haso ATV'yi bana tüm adayı ben sürdüm!!
Başta çok zevkliydi, her koyda denize girdik, çıktık yola devam ettik sonra dedim ki omuzlarım da yansın falan filan derken bağrımı bağrımı yakmışım güneşe doğru giderken! Döndüğümüzden beri ciğer gibi bi bağrım var! :))
Tavsiyeyi kime ederim;
Benim gibi meraklılara, denizi sevenlere, tıka basa balık, ahtapot, midye ve ouza'ya iki kişi 25 Euro verebileceğine inananlara, en pahalısı en iyisidir demeyene, kısacası biraz macera arayan ve gezmeyi sevenlere!
Rüzgarına dikkat! Hiç terlemedik! Gün boyuna rüzgarlıydı, geceler soğuk.
ve teşekkürler:
Lulu's iyi ki meraklıyım, iyi ki yazısını bulmuşum ve seni tanımışım!
Takipteyim! :)
29.8.12
Ampule Karşı Florhasan! :)
Bilgisayar başından ülkeyi kurtayamayacağınız NET!
Kurtarabileceğiniz bir siyasi parti lideri de oturduğunuz yerden hazır bulamayacağınız NET!
Hani öyle arkadaşlar arasında içki masalarında atıp tutmakla da olmaz!
Ama kafanıza yatan bir oluşumun içine dahil olup çalışmaları hızlandırmak elinizde!
Ülke ve oylar iki tane beyinsiz parti arasında dönüp durmakta!
Birisi Müslümanlığı birisi Atatürkçülüğü tek eline almış, sahiplenmiş!
Eğer birinden birine dahil değilseniz ya Atatürkçü değilsiniz ya da Müslüman değilsiniz!
İşte herhangi bir kesim, görüş ve inanç ile kendini sınırlandırmayan;
Terörü oturdugu yerden lanetleyerek bitirmenin mümkün olmadığının bilincinde olan;
Küfürlü, argo ve hakaret içeren sözlerle insanları kovalamayan;
Seviye, disiplin ve vatan sevgisi ile 'başı dik devlet, onurlu millet' sloganıyla yola çıkan emekli tümgeneral Osman Pamukoğlu'nun partisi Hepar'ı takip ediyoruz uzun süredir.
Genel Başkan'ın gündemdeki olaylara yorumlarını, duyarlılığını ve sinirlendiğinde eli maşalı mı yoksa paşalar gibi mi oluyor izliyoruz!
ve en başta bahsettiğim 'Ülkeyi kurtaramayacağı net' tüm hareketleri bizzat yapan pek sevgili eşim Haso sonunda Bakırköy ilçe başkanlığı ile ilk adımını attı!
Yani artık 'ampule karşı florHasan' bunu yazdığımı gördüğü andaki tepkiyi merak ediyorum :)))))
Eğer siz de;
Yılmaz Özdil ve Banu Avar'ın yazılarını gülümseyerek takip ediyorsanız.
Her şehit haberiyle damarlarınızdaki kan yerinde durmuyorsa,
M. Kemal Atatürk'ün fotoğraflarına baktığınızda yeri dolmayan yürekli bir adam görüyorsanız,
Siz de bizimle bir asker liderin peşinden adım adım bizimle bu yola çıkın!
******
Facebook grubu:
http://www.facebook.com/#!/groups/265117853606327/
ve Haso'nun ilk yazısı;
Kurtarabileceğiniz bir siyasi parti lideri de oturduğunuz yerden hazır bulamayacağınız NET!
Hani öyle arkadaşlar arasında içki masalarında atıp tutmakla da olmaz!
Ama kafanıza yatan bir oluşumun içine dahil olup çalışmaları hızlandırmak elinizde!
Ülke ve oylar iki tane beyinsiz parti arasında dönüp durmakta!
Birisi Müslümanlığı birisi Atatürkçülüğü tek eline almış, sahiplenmiş!
Eğer birinden birine dahil değilseniz ya Atatürkçü değilsiniz ya da Müslüman değilsiniz!
İşte herhangi bir kesim, görüş ve inanç ile kendini sınırlandırmayan;
Terörü oturdugu yerden lanetleyerek bitirmenin mümkün olmadığının bilincinde olan;
Küfürlü, argo ve hakaret içeren sözlerle insanları kovalamayan;
Seviye, disiplin ve vatan sevgisi ile 'başı dik devlet, onurlu millet' sloganıyla yola çıkan emekli tümgeneral Osman Pamukoğlu'nun partisi Hepar'ı takip ediyoruz uzun süredir.
Genel Başkan'ın gündemdeki olaylara yorumlarını, duyarlılığını ve sinirlendiğinde eli maşalı mı yoksa paşalar gibi mi oluyor izliyoruz!
ve en başta bahsettiğim 'Ülkeyi kurtaramayacağı net' tüm hareketleri bizzat yapan pek sevgili eşim Haso sonunda Bakırköy ilçe başkanlığı ile ilk adımını attı!
Yani artık 'ampule karşı florHasan' bunu yazdığımı gördüğü andaki tepkiyi merak ediyorum :)))))
Eğer siz de;
Yılmaz Özdil ve Banu Avar'ın yazılarını gülümseyerek takip ediyorsanız.
Her şehit haberiyle damarlarınızdaki kan yerinde durmuyorsa,
M. Kemal Atatürk'ün fotoğraflarına baktığınızda yeri dolmayan yürekli bir adam görüyorsanız,
Siz de bizimle bir asker liderin peşinden adım adım bizimle bu yola çıkın!
******
Facebook grubu:
http://www.facebook.com/#!/groups/265117853606327/
ve Haso'nun ilk yazısı;
bep olacak kararlar ve kanunlar ile çok uzun yıllar içinde telafisi mümkün olmayacak kalıcı hasarlar vermekten kaçınmamaktadır. Yolsuzluk, rüşvet, adam kayırmacılık, adalet kavramının anlamını yitirmesi, sınav skandalları ve bunun gibi yüzlerce kötü kavram ülkede kol gezmekte, din istismarcılığı ise Cumhuriyet Tarihinde görülmemiş seviyeye ulaşmıştır..
İnsanlarımız çaresizlik içinde; “iktidar partisinden başka kime oy verelim, kim var oy verecek” diyerek, aslında Türk insanın siyasete bakış açısına ışık tutacak, hepimizin aklına mıh gibi çakılmasına sebep olacak sözler söylemekte.. Artık bu sözü tarihin tozlu rafları arasına bir daha hiç çıkmamak üzere yerleştirmek zamanı gelmiştir. Bu ülkenin ihtiyacı olan tek şey dürüst, vatanını seven, ahlaklı yöneticilerdir. Bu sebep ile HAK VE EŞİTLİK PARTİSİ, SAYIN OSMAN PAMUKOĞLU’NUN LİDERLİĞİNDE, HEPAR Bakırköy İlçe Başkanı olarak sizleri partimize, daha doğrusu Ülkemize hizmet etmeye çağırıyorum.
Lütfen bu çağrıya kulak verin, Ülkemizin ihtiyacı olan tek şey iyi yönetilmek, bunu başaracak gücümüz var, yeter ki bize destek olun. Yeter ki sandık başına gitmeden önce kafanızda ki bütün her şeyi bir kenara bırakıp; “Bugün; Ülkem, kendim ve çocuklarım için, hayırlı ve güzel bir iş yapmaya gidiyorum, bu ülkede huzur içinde yaşamak, insanca yaşamak için, HAK VE EŞİTLİK PARTİSİ, OSMAN PAMUKOĞLU’NA oy vermeye gidiyorum” diyebilin…sizden tek istediğimiz; bugüne kadar sandık başında şans verdiğiniz bütün siyasi partilere verdiğiniz şansı, pişman olmayacağınızdan emin olarak; HAK VE EŞİTLİK PARTİSİNE de vermeniz.
İnsanlarımız çaresizlik içinde; “iktidar partisinden başka kime oy verelim, kim var oy verecek” diyerek, aslında Türk insanın siyasete bakış açısına ışık tutacak, hepimizin aklına mıh gibi çakılmasına sebep olacak sözler söylemekte.. Artık bu sözü tarihin tozlu rafları arasına bir daha hiç çıkmamak üzere yerleştirmek zamanı gelmiştir. Bu ülkenin ihtiyacı olan tek şey dürüst, vatanını seven, ahlaklı yöneticilerdir. Bu sebep ile HAK VE EŞİTLİK PARTİSİ, SAYIN OSMAN PAMUKOĞLU’NUN LİDERLİĞİNDE, HEPAR Bakırköy İlçe Başkanı olarak sizleri partimize, daha doğrusu Ülkemize hizmet etmeye çağırıyorum.
Lütfen bu çağrıya kulak verin, Ülkemizin ihtiyacı olan tek şey iyi yönetilmek, bunu başaracak gücümüz var, yeter ki bize destek olun. Yeter ki sandık başına gitmeden önce kafanızda ki bütün her şeyi bir kenara bırakıp; “Bugün; Ülkem, kendim ve çocuklarım için, hayırlı ve güzel bir iş yapmaya gidiyorum, bu ülkede huzur içinde yaşamak, insanca yaşamak için, HAK VE EŞİTLİK PARTİSİ, OSMAN PAMUKOĞLU’NA oy vermeye gidiyorum” diyebilin…sizden tek istediğimiz; bugüne kadar sandık başında şans verdiğiniz bütün siyasi partilere verdiğiniz şansı, pişman olmayacağınızdan emin olarak; HAK VE EŞİTLİK PARTİSİNE de vermeniz.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)