Simre Turizm'în aslan kaptan şoförü Hasan Tümsa'nın bize sunduğu şahane yolculuğun tadı damağımızda kaldı.
İnerken '1 de dönüş yolu var, yaşasın' dedirtecek cinsten bir yolculuk geçirdik.
Simre'yle güle oynaya KM'ler katettik :)
Otellerimize yerleştik ve denizin kenarına attık kendimizi.
3 gün kaldığımız süre boyunca şahane bir rutine bağladığım Simre ile süper tatil yaptık.
İneçesinden beslendi, uyudu, denize girdi, beslendi, uyudu, denize girdi arada da hayranlarıyla buluştu imza dağıttı :)))
Belki annem olmasaydı, tatilimiz bu kadar şahane olamayabilirdi
çünkü Simre'ye denizde dalgalar yapıcak, havuzunda yüzdürücek, yol boyunca ikramcı hosteslik yapıcak ve en önemlisi benim elim ayağım olacak kimse olmayabilirdi ya da tüm bunları Haso'yla dönüşümlü yapardık ikimizin de hali perişan olurdu :)
Simre sudan çıkmadı!
Yok yok ben böyle bir bebek görmedim, kendi bebeğimiz diye demiyorum ama gerçekten değişik 1 şey :) Annesi ve babası gibi deniz hastası çıktı!
Etrafta bir sürü bebek bir sürü çocuk vardı ama hepsi suya sokulurken ağlıyordu da bizimki sudan çıkarken basıyordu yaygarayı!
Evet, yanlış okumadınız. Sudan çıkmak istemedi! Benim gözlerimi yakan egenin berrak suyuna kafasını daldıra daldıra burnuna çeke çeke deniz kızı gibi oyunlar oynadı kahkahalarla :)
Plajda, yemek saatlerinde ve yine her yerde koskoca adamları koskoca teyzeleri yerinden kaldırıp kendine çekmeyi başardı yine o gülüşleriyle!
Herkes sevmek için sıraya girdi; kendi bebeklerini bırakıp Simre'yi sevmeye gelenler, yemeğini bırakıp Simre'yle sohbet etmeye gelenler, çocuklarına Simre'nin gülüşüne baktırarak yemek yedirmeye çalışanlar vs. vs.
Zaten sosyal kelebekler olan biz, tatilde sürekli Simre'yi birilerine anlatmaktan, ellerinden kapmaya çalışmaktan, yol üstünde yüzünü gözünü öpmeye çalışanlardan kaçmaktan çok yorulduk :)))
Özetle Simre, bu kez de Ege'nin YILDIZ'ıydı. Yine gözler onun üstündeydi...
