Simsim de oynamak için kendinden büyük arkadaşlar seçiyor annesi gibi...
Yaşıt arkadaşları da varken, kendinden büyüklerin hareketleri, oyunları onu daha çok cezbediyor! :)
Simre'yi yalnız başına bırakarak Avustralya'ya giden komşumuzun kızı döndü...
Şimdi her sabah kapımızı çalarak Simsim'i oyuna davet ediyor!
Ablamla telefonla konuşurken 'Simre'nin sesi niye çıkmıyor hiç' dediğinde 'arkadaşına gitti, oyun oynuyolar' diye verdiğim yanıt ablamın hayalinde Simre'den en fazla 2-3 yaş büyük bir komşu kızı vardı :)
Bu hafta ablam Simre'yi evde bulamadı; hep arkadaşında, hep arkadaşında!!!
Geçen gün de 'ay bi dakka, arkadaşı geldi almaya' diyince 'küçücük çocuk mu almaya geldi, merdivenlerden düşmesin, sen bıraksana' diye panikledi ablam :))
Halbuki Simre'nin arkadaşı, aslında benim arkadaşım!!! :)) Simre arkadaşımı da çaldı sonunda!! :)
Simrecik; her sabah kahvaltısını edip banyosunu yaptıktan sonra giyiniyor ve arkadaşı Sinem'e gidiyor ya da birlikte sokağa çıkıyorlar iki çıtır :)
Bu aralar insanları çok seçiyor, herkese gitmiyor, kucağa alırlarsa basıyor çığlığı ama bu arkadaşını çok seviyor!!
Hatta eve geldiğinde arkadaşına sarılıyor ve bana gelmiyor!!!
Daha çok gezmek, daha çok oyun oynamak istiyor!!!
Arkasından ağlıyor, tepiniyor!
Arkadaşı tatile gitti... Tatilden her gün mesaj atıyor ya facebook'tan ya telefondan!
'Simre geliyorum, Simre bekle beni, Simre uyudun mu, uyandın mı?, Simre bana iyi yolculuklar öpücüğü verir misin, Simre, Simre...'
Simre her ne kadar bu mesajlara cevap veremese de biliyorum 4 gözle bekliyor arkadaşını!!
Ay kıskanıyorum!!!!! :)
