Bugün kontrol ve aşılarımız için doktorumuzun yolunu tuttuk.
Yine beni yorgun gördüğünü söyeyen Gökhan Mamur'a 'böyle demeyin, daha da çöküyorum, bana moral verin, iyisin diyin' yani resmen kandırın beni derken buldum kendimi!?!
Soluk yüzüm, uykusuz gözlerim ve yenmiş dudaklarım göze batıyor.
Halbuki iyice sararttığım ve şekillendirdiğim saçlarımla, yüksek ökçeli ayakkabılarım ve bakımlı tırnaklarım niye yetmiyor 'iyi gibi gözükmeme'! :)
'yorgun'luğumun altında yatan gizli gerçeğe yani 'yatamamaya' ulaştık konuşa konuşa...
Simsim'in 'mememania' durumundan bahsetmiştim.
Geceleri de tam gaz 'aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa' diye bir ses ve 'emzir beni' diye bakan gözler ve 'inek' modunda ben, ertesi gün 'inek' gibi bakan yine ben :)
Kime anlatsam; 'hımm meme aldığı için böyle, memeyi kes düzelir' tavsiyeleri alırken, sütümü Allah'ın bana ve Simsim'e sunduğu en harika nimet olarak görürken ve sütüm de varken asla kesmeyi düşünmedim...
ama doktorumuza anlattığımda ve gayet net bir şekilde 'geceleri emzirmeyi kes' şeklinde verdiği talimatla 'geceleri emzirmeyi kestim' büyük 1 zevkle :)
Çünkü denildiği gibi Simsim'i tamamen sütten kesmiş olmayacaktım, sadece 'artık geceleri beslenmeye ihtiyaç duymadığından' gece beslenmeyi rutinimizden kaldırmış olacaktım.
ve bunu da başardık.
Gökhan Mamur önerisi; kararlılık ve sabırla amacına ulaştı.
Simsim; geceleri saat başı uyanmıyor 2-3 kez uyansa da 'hadi yat kızım' diye yanına gittiğimde 'paaaaaat' kendini yatağa geri atarak uykusuna devam ediyor...
Gözlerim daha az yorgun bakıyor, evde gecelerimiz kabus olmaktan çıktı, uyku uyuyabiliyoruz, tabiki derin ve kesintisiz uyku değil bizim uykuarımız; çocuklu olmanın en güzel hediyesi 'kesik kesik uykular' bizimkisi :)
