Ben yorgun olmasam yorgunum demem!
Hasta olmasam da 'hastayım' diyip yatmam!
Çocukluğumdan beri 40 derece ateşim olsa, yataktan fırlar bahçede oynardım :)
Yani yorgunum demiştim ya geçtiğimiz yazılarımdan birinde...
Hemen arkasından Kıbrıs tatili yaptık ya!
İşte ben Kıbrıs'a uçacağımız sabaha karşı fenalaştım, üşüme, titreme, mide bulantısı...
Sonra yaklaşık 2 gündür sürekli yemek yemeyi unuttuğumu hatırladım...
İnat ettim, gidicem Kıbrıs'a!
Çaktırmadım Haso'ya!
Ablam anladı tabi görünce yüzüm bembeyaz, serilmişim havaalanında koltuklarda :)
Zar zor, inat bi şekilde Kıbrıs'a ayak bastık ki gene geldiler bana...
Ordaki düzenli yemeği biraz yadırgasa da midem, son günlerde toparlandım...
ve İstanbul'a dönüş...
Başta yemek düzenini ablamın ve Haso'nun ısrarlarıyla devam ettirmeye çalışsam da sonradan gene bozuldu!
Yine unuttum yemek yemeyi ve yine geceleri komalarım başladı.
En son da geçen haftalarda 'doktora gitmicem' inadıma rağmen hastanede az biraz konakladım!
Serumlandım, geldim. Şimdi belli bi düzen var. Yemek var. Az az dinlenme var. Teşekkürler Haso'm :)
