Evde huzur yok!

Genelde evde durmayı tercih etmiyoruz, en kötü ihtimalle kuaför ve alışveriş merkezlerini fethediyoruz.

Gezmeyi sevmem ve 20 günlükten beri arabama atıp gezmeye alıştırdığım kızımın da gezmeyi sevmesi değil sebep!

Esas sebep evdeki muhtemel kazalar...

Hem nasıl olsa oturup dinlenemiyorum, yan gelip yatamıyorum, uyutmaya çalışırken perişan oluyorum...

Sokaktaysa arabada veya bebek arabasında uykuya dalan bebeği kenara çekip kahve içmek var, tıka basa yemek yiyebilmek var ve hatta uyuklamak bile var :)

Evde sürekli tırmanıyoruz, her gün yeni bir yer yani yeni bir tehlike keşfediyoruz!

Mesela bir gün sehpanın üstüne çıkmış bana gülümserken yakaladığım Simsim, ertesi gün elinde alüminyum folyo, peçeteler, makarna paketini getiriveriyor salonun ortasına...

Henüz zeytinyağı koleksiyonuma ulaşabilmiş değil!

ama biliyorum, o dolabı da keşfedicek, elinde zeytinyağını dökerek geldiği günü de görücem!

Ben evdeyken çok yoruluyorum...

Bi anda herşey ortalıklara saçılıyor, her yer birbirine giriyor, sandalyelerin yerleri değişiyor, çamaşır sepeti mutfaktan çıkıyor, bi de yemek kırıntıları offff ...

O yüzden gezmeyi seviyoruz! Sevmek zorundayız! :)

Çok uyanık, çok fena, artık yürüyebildiğinden daha tehlikeli!

Evde huzurum yok desem yeri!

Sadece baba geldiği saatlerde 'simo'yu teslim ediyor ve evimi pek sever oluyorum...

Pat, yatasım geliyor...

O dağınık ev, biraz daha dağınık kalsın..

Huzur 'Haso'da, uyumak ve dinlenmek istiyorum :)