Kedi, köpek ve çocuk sevgisinden bahsetmiştim ya!
Artık abartma durumundayız...
Kediler elimizi yalarken kıkırdıyoruz, hatta iyice yalasın diye yiyecek parçaları istiyoruz anneden ki daha yakın temas olsun!
Sokakta gördüğümüz çocukları, caddenin ortasında karşıdan karşıya geçerken de denk gelsek durdurup sarılıyoruz ve sırtını sıvazlıyoruz 'pat pat'...
Arabalar korna çalmayı unutuyor, kendinden büyük kızlara sarılan minik Simsim'i görünce...
Yolda durup kameraya çekiyorlar, n'olur fotoğrafımızı çekin diyorlar!
Allah nazardan saklasın ama durumlar böyle...
Hiç mesafesi yok...
Aynı annesi, babası gibi!
Ben de insanları ayırmadan içten sarılırım, bağrıma basarım... Hele Haso; selam verdiğinin 2. dakkasında el ele, omuz omuzadır!
Canım kızım;
Çok tatlısın, böyle içten sarılman içimizi eritiyor!
Böyle sevgi dolu, mutlu bi çocuk yetiştirdiğimiz için kendimizle gurur duyuyoruz ciddi ciddi! :)
ama yani yolun ortasında 5 dakika sarılarak zorla tuttuğun çocuklar senden kaçmak isterken Elmyra gibi iyice sıkman hoş olmuyor ki :)
Bir de bizim gibi çok mesafesiz olmanı da istemiyorum açıkçası!
Biraz da burnu büyük ol, insan ayır valla! Biz ayırmadığımız, ayıklamadığımız için hadsizlikler gördük çok!!
Seviyorum seni bebem! Ben, Baban, İstanbul ve hatta Kıbrıs sana hayran!
Seni sevmeyen Ölsün!
