Geçtiğimiz ay Simsim'in koşturmaları, onu besleme, giydirme, uyutma, babamın hastalığı ve işle ilgili gelişmeler 'yemek yemeyi unutturdu'!
Günü kahvaltı dahil, yemek yemeden kapattıığımı gece yattığımda 'bugün ne yedim' diye düşündüğümde hatırladım!
Haftasonları Simsim'le Haso'nun ilgilendiği ya da uyuduğu zamanlarda dışarda yediğimiz yemekler dışında tüm hafta aç gezdiğimi farkına vardığımda midem artık alarm çalmaya başlamıştı bile!
Hamileliğimin ilk aylarında mide bulantısından yemek yiyemediğim günlerdeki gibi sürekli kusuyodum ve mide bulantısından gün içinde bayılacak gibi oluyordum..
İnsan yemek yemeği unutur mu demeyin. Kendini organik bebek'e adayınca bal gibi unutuyormuş!
Ne yedi, saat kaçta yedi, onu da yedi mi, eksik var mı, kakasını yaptı mı, nasıl yaptı gibi sorular beynimi yorarken yemeği hatırlamaya izin vermiyor.
Bir de açıkçası organik sebzeli faydalı yemekler, koyun etleri, tahıllı yiyecekler derken yeme zevkim de kalmadı! :)
Ben koyun eti yemem ki!!! Hatta elleyemem bile, piştiği yerden hızlı adım uzaklaşırım!! Ama hormonsuz ve katkısız Türk malı koyunlar Simsim'e faydalıyken mıncık mıncık mıncıklıyorum koyun etlerini!?!
Açım!
ve bu durumu Haso'dan sonra ablam farkettiğinde midem sırtıma yapışmış, Simre'nin peşinden koşarken elim ayağım titriyordu!
Ablam, halime acıdı da hemen bir Kıprıs tatili ayarlandı; hazır yemek, hazır tatil, az simsim, çok uyku :)
