7/24 Simre için çalışmaktayım.
Çamaşır makinasının düğmesine basacak vaktim yok!
Yemek yemeyi unutuyorum.
İnternete giremiyorum! Maillerime bakamıyorum, face'imin book'unda kendimi güncelleyemiyorum, bloğuma yazı yazamıyorum...
Emzirme konusunda yaşadığımız sıkıntılar sırasında dualarım biraz fazla gelmiş olucak ki bu sefer emzirmediği anı kolluyorum.
Yapışkanla yapıştırılmış gibiyiz!
Babasını bekliyoruz ki omzuna tükürelim, kocaman 1 gaaark yapalım :)
Özellikle anane ve babanın t-shirtlerinin omuzlarına beyaz beyaz süt lekeleri yapıyoruz!
Evimiz süt kokuyor, kapıdan girmeden 'içerde bebek var' kokuları siniyor apartmana...
Uykusuzluk, sırt ağrıları ve evde kapanmaktan sıkılmak dışında (babayla arada kaçsak da) derdim yok.
Evde durmaya sabretmekteyim.
Minyatürlükten çıksın, havalar düzelsin nasıl ki karnımda hop hop gezdirdim yine öyle gezicez kızımla her gün
