Artık herşeye bi bahanem var; bebek istemiyo, bebek izin vermiyo, bebek istiyo :) Her türlü şımarıklık hakkım!?! :)
1 aydan fazla süredir hiçbir şey yazamadım :(
Mide bulantılarım o kadar feciydi ki, kendimi eve kapadım. Dışarı çıkamadım, yemek yiyemedim...
Ramazanın başlamasıyla birlikte yani takriben bebek 5 haftalıkken başlayan mide bulantılarımın şiddeti 10. hafta bittiğinde iyice azaldı.
Yani en başta yaşanacak o en büyük sıkıntılar; 'mide bulantısı, baş dönmesi, kusma, herşeyden tiksinme' sadece 5 hafta sürdü.
Her bünyeye göre değişen bu süreçte, bebek kendine benim bünyemde yer edinmeye çalışıyordu.
10. haftada sırtını bana yaslamış, kol ve bacak çıktıları ile o koskocaman şeker kafacığına güzelce yer edinmiş olan bebiş artık beni rahat bıraktı.
Sabah kalkar kalmaz başlayan şiddetli mide bulantılarım, baş dönmelerim son derece azaldı.
Yazamadığım sürede yaşadıklarım gerçekten anlatılmaz yaşanır! Tüm meraklıların merakını gidermesi için kısaca özet geçiyorum...
- Her sabah mide bulantısı ve baş dönmesiyle uyandım.
- Günü hiç yemek yemeden kapadığım oldu. Özellikle et ve süt ürünlerinden inanılmaz derecede tiksindim.
- Tavsiyeler üzerine beyaz leblebi, çubuk kraker ve ekşi şeylerle toparlanmaya çalıştım.
- Su bile içemedim.
- Hiçbir şey yemediğim halde devamlı kustum.
- 1 ayda 4 kilo verdim.
- BUZDOLABI ise tam bir kabusum oldu. Kusmak için sadece mutfak kapısını bile açmam yeterliydi. Buzdolabının yanına yaklaşmak ise bir felakettti benim için.
- O süre içinde mutfağın kapısından içeri giremedim. Su içmek için bile sevgili eşim Hasosh'u bekledim ki bana su versin :(
- Kayınvalidemin eşimle birlikte gönderdiği yemekleri bile yiyemiyordum. Yaşamak için haftada bir tost yiyordum bir de eşimle dışarda yemek yiyebiliyordum.
- Ekim ayı itibariyle başka evlerde rahat rahat yemek yemeye başladım, başka evlerin buzdolaplarını açabildim, kayınvalidemin eve gönderdiği yemeklerle karnımı doyurdum.
- Şimdi ise eskisi gibi yemek yapabileceğim günleri bekliyorum :)
Sıkıntılı zamanlarımı doktorumla paylaştığımda 'yemek yemememe' kızacağını düşündüğüm halde 'çok normal' olduğunu yakında düzeleceğini söylüyordu hep... Doktorunuza inanın ve güvenin, onun dışında etrafa soru sormayın. Aldığınız cevaplar canınızı sıkacaktır.
Kimisi 'benim bu sıkıntılarım 6 ay sürdü' derken kimi 'doğuma kadar devam etti' dediğinde siz kendinizi daha kötü hissedeceksiniz.
Doktorum 10. hafada geçer demişti ve geçti. En iyi bilen ve tahmin yürüten kişi komşunuz veya akrabalarınızdan çok doktorunuz olsa gerek :)
