Çok güzel hareketler bunlar! :)

Simoti'yi gündüz uyuttum diyorum; tam bilgisayarı elime alıyorum ki tilki kızım pıt açıyor gözlerini!

'Yazı yaz, daha çok yaz' diyen sevgili arkadaşlarım az yazı yazmamın yegane sebebi budur :)

Hani gece yazarım diyorum ama gece de uyuyabildiğim ilk fırsatta uyuyorum...

Hasret kaldığım uykumdan ödün veremiyorum çünkü iş hayatından daha çok mesaim var benim... 7/24'e çok yakın :)

Bu aralar 'çok güzel hareketler' edindi kızımcağzım!

İki gündür kafasını sağa sola sallamayı öğrendi, sanki kara saçlarını savurmak ister gibi hızlı hızlı sallıyor başını :)

'ay yapma sakin ol' diye sabitlemeye çalışıyorum; inadına daha çok sallıyor, hemen arkasından da gülüyor :)

Eldivenlerini çıkarınca da ağlarken yüzünü yukardan aşağı parçalayacak gibi hareketler yapıyor.

vee dudak büzüyor artık! Alt dudağını sarkıtıp suratını buruşturuyor; komik şekillere giriyor uykudan önce :P

Dilini çıkarmayı ilk ayında öğrendi zaten, kedi gibi dili dışarda kendini yalıyor! :)

Güleryüzlüyüz, Abiye Kuzu kahkahaları atıyoruz ama bazen de çok fena asabiyiz, tek mazeretimiz de 'acıkmak! ve malum 'gaz' sancılarımız!

Dikkat bağımlılık yaratır!

Simo'nun doğum hikayesini anlattım ama ilk gördüğümde 'hiiii niye o kadar küçük o' dediğimden bahsetmemişim :)

Sanki yenidoğan bebek çok görmüşüm gibi ilk gördüğümde verdiğim tepki buydu!?!

ama gerçekten çok küçüktü çünkü beklediğimizden erken gelmişti Simoti bebek :)

2520 gr doğdu ama hastaneden çıkarken 2400'lere indi minnoşş :)

Birinci ayımızdaki doktor kontrolümüzde 3400'lere kadar çıkarak rekor kıran Simo, ikinci ayı itibariyle 4750 gr :))
O şişko şişko yanaklarıyla öyle tatlı gülüyor ki, yanlış anlamayın gülümsemiyor, resmen gülüyor; kahkaha atıyor :))

Dışarda gezdirirken herkes durup sevmek istiyor ama bebeğe hijyene takıntılı olan ben yoldan geçene de sevdirecek değilim artık!

Görenlerde, sevenlerde bağımlılık yaratıyor. Bizim halimizi hatrımızı soran yok, herkes onun kokusundan gülüşünden 1 parça ister oldu :)

Maalesef en çok babasına gülüyor, önce yandan yandan gülümsüyor, sonra Haso onla konuşunca ağzını sonuna kadar açıp gülüyor :))

Eeee annesi de babası da sürekli gülümserlerken kızlarının somurtma ihtimali var mı hiç!!! :)

Annelik hediyesi :)

Doğumdan önce bebek doktorumuza karar vermiştik.

Her gün doktorun internet sitesinde dolanıp duruyorduk.

http://www.bebekdoktorum.com'/ da bebek bakımıyla ilgili bilgiler, ebeveynleri ilgilendiren güncel haberler vardı. Sık sık okuyup bilgileniyorduk.

Henüz doğum yapmadığımdan sitenin en önemli bölümü de doğum öncesi ve sonrası ile ilgili verilen bilgilerdi.

Hastaneye giderken neler götürmemiz gerektiği, hastaneden çıkarken bizi neler beklediği ile ilgili yazıları okurken gözüme çarpan en önemli yer 'babalar' ile ilgili bölümdü.

Hastaneye götürülmesi gerekenler başlığı altında annenin alması gerekenler ayrı, babanın alması gerekenler ayrı ayrı maddelenmişti.

Annenin alması gerekenlerin listesi uzundu da babanınkinde bence çok önemli bir madde vardı anneyle ilgili :)

'Doğum sonrasında vermek üzere eşiniz için bir hediye alın'

Doktorun bu ince düşüncesini maddeler arasına sıkıştırarak baba adaylarının 'ince' düşünmesini sağlaması süper bir fikirdi de ben o maddeyi Hasoti'ye nasıl okutacaktım :)
Bilgisayarda o sayfayı açık bırakıp '1 dakka tutar mısın, geliyorum' demeler, 'doktorun sitesinde hastaneye götürüceklerimiz yazıyo, 1 eksiğimiz yoktur inşallah' diye numaradan hayıflanmalar vs...

Sonra 1 gün meraklıanne doğum yaptı :)

Tamam, bebek kucağına verildi. İlk telaş atlatıldı. E sonra 1 sakinlik... Bebek orda uyuyo, herkes etrafta bebeğe iltifatlarda bulunuyor. Ben? Bende 1 şey eksik... 1 hediye, 1 çiçek, ilgi alaka :)

Tatatatammmmm ve perde açılır Hasoti ışıklar ve konfettiler arasından bana hediyesini uzatır... İşte sevgili doktorumuz Gökhan Mamur'un yazısının büyük katkılarıyla edindiğim doğum hediyem!

Sito'ya Haso'sundan 1 adet 'sitare - simre - hasan' yazılı altın kolyeeeeeeee